مطالبه مال موهوبه

• قبض: مالی که مورد هبه قرار می گیرد (عین موهوبه) باید به قبض متهب در آید به عبارت دیگر عین موهوبه باید تحویل متهب گردد، و در تصرف او قرار گیرد و تا زمانی که این عمل انجام نشود عقد هبه منعقد نگردید و صحیح نمی باشد مثلا: اگر شخصی ماشین یا خودرویی را به دیگری هبه می کند باید آن ماشین یا خودرو را به تصرف متهب بدهد و تا زمانی که به تصرف او نداده است هبه منعقد نگردیده و صحیح نمی باشد، یعنی اگر فقط سند خودرو را به نام او انتقال داده است اما خودرو در تصرف واهب یا انتقال دهنده باشد عقد هبه منعقد نگردیده و واهب می تواند از انتقال سند صرف نظر نماید.
• قبول متهب: عقد همه باید مورد قبول متهب قرار گیرد، و این انتقال مالکیت بدون قبول متهب صحیح نمی باشد. پس اگر متهب یا انتقال گیرنده این بخشش یا هبه را قبول نداشته باشد، و عملی که نشانگر قبول هبه باشد را انجام ندهد. مثلا: تصرف مال موهوبه یا انتقال گرفتن سند آن عقد هبه منعقد نمی گردد و همه نیز جاری نمی شود.

• واهب: حتما باید مالک مال موهوبه یا عین موهوبه باشد، و اگر عین موهوبه به مالکیت واهب نباشد نمی توان این بخشش را هبه نامید. مثال عینی و بارز آن این است که اگر زوج مبلغی را به همسر خود بپردازد و زوجه با آن وجه با پول خودرویی بخرد در این مثال: به هیچ وجه نمی توان گفت زوج خودرو را به زوجه هبه نموده است. بلکه فقط وجه با پول مورد نظر را به او داده است. بنابراین حق رجوع از هبه خودرو را ندارد و فقط می تواند آن وجه یا مبلغ را مطالبه نماید. اما اگر با آن مبلغ خودرویی را خریداری نماید، مبایعه نامه آن به نام زوج تنظیم گردد.

اما هنگام انتقال سند خودرو سند را به نام زوجه تنظیم و انتقال نماید می توان این عمل را هبه نامید چرا که با تنظیم مبایعه نامه زوج مالک خودرو گردید و پس از آن با تنظیم سند رسمی به نام زوجه خودرو را به زوجه هبه نمود پس می تواند از همه خودرو رجوع نموده از زوجه بخواهد که سند را به نام او منتقل نماید.