شکایت از قضات در دادسرای انتظامی

به موجب قانون نظارت بر رفتار قضات مصوب سال ۱۳۹۰، به منظور نظارت بر نحوه عملکرد و رفتار قضات و هم چنین رسیدگی به تخلفات انتظامی ایشان قانونی با این عنوان شکل گرفت تا با ابزارهای قضایی و انتظامی که دارد، قضات را مبرا از خطا نداند و قضات در صورت بروز تخلف، خود را در مرجعی اختصاصی پاسخگو بدانند. که دو رکن دارد:

• شکایت از قاضی در دادسرای انتظامی قضات

جهات قانونی برای شروع تعقیب و رسیدگی انتظامی‌به قرار زیر است:

1. شکایت ذی‌ نفع یا نماینده قانونی او.
2. اعلام رئیس قوه قضائیه.
3. اعلام رئیس دیوان عالی کشور یا دادستان کل کشور.
4. اعلام شعبه دیوان عالی کشور در مقام رسیدگی به پرونده قضائی.
5. ارجاع دادگاه عالی.
6. اطلاع دادستان.

• شکایت از قاضی در دادگاه عالی

براساس ماده 33: به تخلفات انتظامی‌ قضات در دادگاه عالی و به موجب کیفر خواست دادستان و در محدوده کیفر خواست رسیدگی می‌شود.
رکن دیگر مرجع انتظامی قضات، دادگاه عالی انتظامی قضات است، اگر شکایت از قاضی در دادسرا منتج به صدور قرار جلب به دادرسی شود، در این صورت پرونده برای صدور رای و مشخص کردن مجازات قاضی متخلف به دادگاه عالی انتظامی قضات ارسال می شود. رکن عالی مرجع انتظامی قضات، دادگاه عالی تجدیدنظر انتظامی قضات است که وظیفه رسیدگی به تجدید نظرخواهی از آرای صادره توسط دادگاه عالی انتظامی قضات را دارد.

تمامی آرای صادره از دادگاه عالی انتظامی قضات قابلیت تجدیدنظر را ندارد. بلکه مطابق با نص صریح ماده ۳۶، آرای محکومیت انتظامی تا درجه پنج، قطعی است و در سایر موارد توسط شخص محکوم یا دادستان نسبت به حکم برائت قابلیت تجدید نظر را دارد. شکایت از قاضی می تواند توسط وکیل هم صورت بگیرد. زیرا گاهی ممکن است حقوق وکیل در جریان رسیدگی و صدور رای تضعیف گردد.