قانون تعیین حدود مسئولیت شرکت های هواپیمایی ایرانی

ماده 1

مسئولیت شرکت های هواپیمایی ایرانی در مورد حمل و نقل مسافران، بار و اثاثیه در پروازهای بین المللی، فقط در حدود مسئولیت مقرر در پروازهای بین المللی مذکور در قانون اجازه الحاق دولت ایران به کنوانسیون مربوط به یکسان سازی برخی از مقررات حمل و نقل هوایی بین المللی ورشو مورخ 12 اکتبر 1929 میلادی مطابق با 20 مهر 1308 هجری شمسی و تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه مورخ 28 سپتامبر 1955 میلادی مطابق با 5 مهر 1334 هجری شمسی مصوب 31/2/1354 مجلس و در پروازهای داخلی در مورد حمل و نقل مسافران، فقط مطابق قانون مجازات اسلامی و در مورد حمل و نقل بار و اثاثیه محدود به مسئولیت مندرج در کنوانسیون ورشو و تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه است.
تبصره ـ مبالغ مندرج در کنوانسیون ورشو و تشریفات (پروتکل) اصلاحی لاهه، مذکور در ماده (1) به ترتیب معادل 8300 و 16600 واحد صندوق بین المللی پول (SDR) است.

ماده 2

اولیای دم متوفیان و یا مصدومان سوانح هوایی داخلی از بابت جبران خسارات بدنی و فوت مجاز به مطالبه دیه وسایر خسارات واردشده فقط براساس قانون مجازات اسلامی و از بابت خسارات وارده بر بار و اثاثیه فقط مجاز به مطالبه خسارات وارد شده براساس این قانون می باشند.

ماده 3

مفاد این قانون به دعاوی مطرح شده در مراجع قضائی که منتهی به صدور رای قطعی نگردیده است، تسری می یابد.

ماده 4

از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون، «قانون تعیین حدود مسئولیت شرکت های هواپیمایی ایرانی در پروازهای داخل کشور مصوب 19/8/1364» لغو می گردد.

قانون فوق مشتمل بر چهار ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ یازدهم مرداد ماه یکهزار و سیصد و نود و یک مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ 25/5/1391 به تایید شورای نگهبان رسید.