فروش مال توقیف شده و مجازات آن

• الف) توقیف تامینی

عملیات توقیف اموال ممکن است از طریق صدور اجراییه و ابلاغ آن به شخص محکوم علیه انجام بگیرد. در ماده ۳۴ قانون آرای احکام مدنی آمده است که:

همین که اجراییه به محکوم‌ علیه ابلاغ شد محکوم‌ علیه مکلف است ظرف ده روز مفاد آن را به موقع اجرا بگذارد یا ترتیبی برای پرداخت ‌محکوم‌ به بدهد یا مالی معرفی کند که اجرای حکم و استیفا محکوم به از آن میسر باشد و در صورتی که خود را قادر به اجرای مفاد اجراییه نداند باید‌ ظرف مهلت مزبور جامع دارایی خود را به قسمت اجرا تسلیم کند و اگر مالی ندارد صریحا اعلام نماید.

البته ممکن است شخص اموال خود را در این مدت پنهان کند و یا برای فرار از پرداخت مال را به کسی انتقال دهد، قانون گذار برای چنین شرایطی راه حلی پیش بینی کرده است و به خواهان این امکان را داده که پشی از آن که این مهلت ۱۰ روزه به پایان برسد، اموال او را برای توقیف معرفی کند. چنین توقیفی، توقیف تامینی یا احتیاطی نام دارد.

• ب) توقیف اجرایی

همان گونه که بیان کردیم پس از آن که حکم صادر و ابلاغ شد، محکوم علیه ۱۰ روز فرصت دارد تا آن را اجرا کند. حال اگر محکوم علیه از اجرای آن امتناع ورزد و هیچ یک از مفاد حکم را اجرا نکند، برای خواهان این امکان به وجود می آید که معادل محکوم‌به، از اموالی که محکوم علیه دارد، تقاضای توقیف کند. زمانی که درخواست این توقیف داده شد بدون هیچ تاخیری به اجرا در می آید و توقیف مال محکوم علیه صورت می گیرد. اصطلاحا به این نوع از توقیف، توقیف اجرایی گفته می شود.