همه چیز راجع به خیار عیب

این اسباب در خیار عیب سه گونه ‏اند: اسباب سقوط خیار به تنهایی، اسباب سقوط خیار و ارش و اسباب سقوط ارش به تنهایی.

اسباب سقوط خیار به تنهایی

• تصریح به التزام عقد و اسقاط رد.
• اگر هنگام عقد به التزام به مفاد عقد و عدم فسخ آن و در صورت معیوب بودن کالا به گرفتن ارش آن تصریح شود، با آشکار شدن عیب تنها ارش ثابت می شود و فسخ عقد صحیح نیست. با اسقاط خیار، بدون تصریح به گرفتن ارش در صورت معیوب بودن کالا، حق فسخ ساقط می‏ گردد، لیکن در سقوط ارش اختلاف است.
• تصرف: با تصرف در مال معیوب، به گونه‏ ای که موجب تغییر هیئت و اوصاف آن گردد، مانند بریدن پارچه، یا موجب خروج آن از ملک شود، مانند آزاد کردن برده، فروختن، اجاره دادن و هبه مال، خیار ساقط می‏ شود و برهم زدن‏ عقد صحیح نخواهد بود، لیکن ارش ثابت است. در سقوط خیار با تصرف، تفاوتی بین تصرف قبل از علم به عیب و بعد از علم به آن نیست. برخی قدما، تصرف پس از علم را علاوه بر سقوط خیار، موجب سقوط ارش دانسته‏ اند.
  چنان که منقول از برخی دیگر از قدما عدم سقوط خیار با تصرف قبل از علم به عیب است.
• تلف شدن عین مال.
• پدید آمدن عیب در مال معیوب پس از تحویل آن. اگر پس از تحویل کالا به خریدار، نزد وی در کالا عیبی پدید آید، مانند فلج شدن پای برده، در صورتی که عیب، مضمون بر خریدار باشد نه فروشنده، خیار عیب ساقط می ‏شود و خریدار نمی‏تواند معامله را برهم زند، هر چند می‏ تواند ارش دریافت کند.
• شرط سقوط خیار عیب در ضمن عقد.