قانون ثبت اختراعات‌، طرح های صنعتی‌ و علائم تجاری

فصل اول – اختراعات در قانون ثبت اختراعات‌، طرح های صنعتی‌ و علائم تجاری

‎‎‎ماده 1 

اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده‌ ای خاص را ارائه می‌کند و مشکلی را دریک حرفه‌، فن‌، فناوری‌، صنعت و مانند آن ها حل می‌نماید.

‎‎‎ماده 2 

اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکار جدید عبارت است از آن چه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی‌، اختراعی کاربردی محسوب می‌شود که در رشته‌ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد. مراد از صنعت‌، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع‌ دستی‌، کشاورزی‌، ماهیگیری و خدمات نیز می‌شود.

‎‎‎ماده 3 

گواهینامه اختراع سندی است که اداره مالکیت صنعتی برای حمایت از اختراع صادر می‌کند و دارنده آن می‌تواند از حقوق انحصاری بهره‌ مند شود.

‎‎‎ماده 4 

موارد زیر از حیطه حمایت از اختراع خارج است‌:
‎‎‎الف – کشفیات‌، نظریه‌های علمی‌، روش های ریاضی و آثار هنری‌.
‎‎‎ب – طرح ها و قواعد یا روش های انجام کار تجاری و سایر فعالیت های ذهنی و اجتماعی‌.
‎‎‎ج – روش های تشخیص و معالجه بیماری های انسان یا حیوان‌. ‎‎‎این بند شامل فرآورده‌ های منطبق با تعریف اختراع و مورد استفاده در روش های مزبور نمی‌شود.
‎‎‎د – منابع ژنتیک و اجزاء ژنتیک تشکیل دهنده آن ها و هم چنین فرآیندهای بیولوژیک تولید آن ها.
‎‎‎هـ- آن چه قبلادر فنون و صنایع پیش بینی شده باشد. فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطه‌ای از جهان ازطریق انتشار کتبی یا شفاهی یا از طریق استفاده عملی و یا هر طریق دیگر، قبل از تقاضا و یا درموارد حق تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع‌، افشاء شده باشد. درصورتی که افشاء ختراع ظرف مدت شش ماه قبل از تاریخ تقاضا یا در موارد مقتضی قبل از تاریخ حق تقدم اختراع صورت گرفته باشد، مانع ثبت نخواهد بود.
‎‎‎و – اختراعاتی که بهره برداری از آن ها خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق‌ حسنه باشد.

شما در حال مطالعه قانون ثبت اختراعات‌، طرح های صنعتی‌ و علائم تجاری هستید.

‎‎‎

ماده 5

چگونگی ذکر نام مخترع در گواهینامه اختراع و نحوه تعلق حق اختراع ثبت شده به شرح زیر است‌:
‎‎‎الف – حقوق اختراع ثبت شده منحصرابه مخترع تعلق دارد.
‎‎‎ب – اگر افرادی به صورت مشترک اختراعی کرده باشند، حقوق ناشی از اختراع مشترکا به آنان تعلق می‌گیرد.
‎‎‎ج – هرگاه دو یا چند نفر، مستقل از دیگری اختراع واحدی کرده باشند شخصی که اظهارنامه اختراع خود را زودتر تسلیم کرده و یا درصورت ادعای حق تقدم هر کدام بتوانند اثبات کنند که در تاریخ مقدم اظهارنامه خود را به صورت معتبر تسلیم کرده‌اند، مشروط بر این‌که اظهارنامه مذکور مسترد یا رد نگردیده یا مسکوت گذاشته نشده باشد، حق ثبت اختراع را خواهند داشت‌.
‎‎‎د – حقوق ناشی از اختراع ثبت شده قابل انتقال است و درصورت فوت صاحب حق به ورثه او منتقل می‌شود.
‎‎‎هـ – در صورتی که اختراع ناشی از استخدام یا قرارداد باشد، حقوق مادی آن متعلق به کارفرما خواهد بود، مگر آن که خلاف آن در قرارداد شرط شده باشد.
‎‎‎و – نام مخترع در گواهینامه اختراع قید می‌شود مگر این که کتبا از اداره مالکیت صنعتی درخواست کند که نامش ذکر نشود. هرگونه اظهار یا تعهد مخترع مبنی بر این که نام شخص دیگری به عنوان مخترع قید گردد، فاقد اثر قانونی است‌.

‎‎‎ماده 6 

اظهارنامه ثبت اختراع که به اداره مالکیت صنعتی داده می‌شود، باید موضوعی را که حمایت از آن درخواست می‌شود، تعیین کرده‌ و به فارسی تنظیم شود، دارای تاریخ و امضا بوده و خواسته‌، توصیف ادعا، خلاصه‌ای از توصیف اختراع و در صورت لزوم نقشه‌های مربوطه را دربر داشته باشد. هزینه‌های ثبت اظهارنامه از درخواست کننده ثبت دریافت می‌شود.
‎‎‎در تنظیم و تسلیم اظهارنامه باید موارد زیر رعایت شود:
‎‎‎الف – نام و سایر اطلاعات لازم درخصوص متقاضی‌، مخترع و نماینده قانونی او، در صورت وجود و عنوان اختراع در اظهارنامه درج شود.
‎‎‎ب – در مواقعی که متقاضی شخص مخترع نیست‌، مدارک دال بر سمت قانونی وی همراه اظهارنامه تحویل گردد.
‎‎‎ج – ادعای مذکور در اظهارنامه‌، گویا و مختصر بوده و با توصیف همراه باشد، به نحوی که برای شخص دارای مهارت عادی در فن مربوط واضح و کامل بوده و حداقل یک روش اجرائی برای اختراع ارائه کند. خلاصه توصیف فقط به منظور ارائه اطلاعات فنی است و نمی‌توان برای تفسیر محدوده حمایت به آن استناد کرد.

‎‎‎ماده 7 

متقاضی ثبت اختراع تا زمانی که اظهارنامه او برای ثبت اختراع قبول نشده است می‌تواند آن را مسترد کند.

‎‎‎ماده 8

اظهارنامه باید فقط به یک اختراع یا به دسته‌ای از اختراعات مرتبط که یک اختراع کلی را تشکیل می‌دهند مربوط باشد. در اختراع کلی ذکر نکردن ارتباط اجزا آن موجب بی‌ اعتباری گواهینامه اختراع مربوط نمی‌شود. متقاضی می‌تواند تا زمانی که اظهارنامه وی مورد موافقت قرار نگرفته است‌:
‎‎‎الف – اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر آن که از حدود اظهارنامه نخست تجاوز نکند.
‎‎‎ب – آن را به دو یا چند اظهارنامه تقسیم کند. اظهارنامه تقسیمی باید دارای تاریخ تقاضای اولیه بوده و در صورت اقتضا، مشمول حق تقدم اظهارنامه نخستین است‌.

‎‎‎ماده 9 

متقاضی می‌تواند همراه با اظهارنامه خود، طی اعلامیه‌ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی مورخ 1261 هجری شمسی (20 مارس 1883 میلادی‌) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید. حق تقدم می‌تواند بر اساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه‌ای یا بین المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است‌. در صورت درخواست حق تقدم‌:
‎‎‎الف – اداره مالکیت صنعتی از متقاضی می‌خواهد ظرف مدت معین‌، رونوشت اظهارنامه‌ای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه‌ای که مبنای حق تقدم است‌، گواهی شده باشد.
‎‎‎ب – با پذیرش درخواست حق تقدم حمایت های مذکور در کنوانسیون پاریس شامل آن خواهد بود. درصورت عدم مراعات شرایط مندرج در این ماده و مقررات مربوط به آن‌، اعلامیه مذکور کان لم یکن تلقی می‌شود.

‎‎‎ماده 10 

بنا به درخواست اداره مالکیت صنعتی‌، متقاضی باید شماره و تاریخ اظهارنامه اختراعی را که در خارج تسلیم کرده و عیناو ماهیتامربوط به اختراع مذکور در اظهارنامه تسلیم شده به اداره مالکیت صنعتی است‌، ارائه دهد. هم چنین با درخواست اداره مالکیت صنعتی متقاضی باید مدارک زیر را به اداره مذکور تسلیم کند:
‎‎‎الف – تصویر هرگونه نامه و اخطاریه‌ای که متقاضی درمورد نتایج بررسی های انجام شده درخصوص اظهارنامه‌ های خارج دریافت کرده است‌.
‎‎‎ب – تصویر گواهینامه اختراع که براساس اظهارنامه‌ های خارجی ثبت شده است‌.
‎‎‎ج – تصویر هرگونه تصمیم نهایی مبنی بر رد اظهارنامه خارجی یا رد ثبت اختراع ادعا شده در اظهارنامه خارجی‌.
‎‎‎د – تصویر هر تصمیم نهایی مبنی بر بی‌اعتباری گواهینامه اختراع صادر شده براساس اظهارنامه خارجی‌.

‎‎‎ماده 11 

اداره مالکیت صنعتی تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه تلقی خواهد کرد مشروط بر این که اظهارنامه در زمان دریافت‌، حاوی نکات زیر باشد:
‎‎‎الف – ذکر صریح یا ضمنی این نکته که ثبت یک اختراع تقاضا می‌شود.
‎‎‎ب – ذکر نکاتی که شناخت هویت متقاضی را میسر می‌کند.
‎‎‎ج – توصیف اجمالی اختراع‌.
‎‎‎اگر اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که اظهارنامه در زمان تقاضا فاقد شرایط فوق بوده است‌، از متقاضی دعوت خواهد کرد تا از تاریخ ابلاغ ظرف سی روز اصلاحات لازم را انجام دهد و تاریخ تقاضا همان تاریخ دریافت اصلاحات مذکور خواهد بود ولی اگر در مهلت تعیین شده اصلاح صورت نگیرد، اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.

‎‎‎ماده 12 

چنان چه در اظهارنامه به نقشه‌هایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه نشده است‌، اداره مالکیت صنعتی از متقاضی دعوت می‌کند تا نقشه‌ها را ارائه دهد. اگر متقاضی دعوت را اجابت کرده و نقشه‌های مورد اشاره را ارائه نماید، اداره مذکور تاریخ دریافت نقشه را تاریخ تقاضا تلقی خواهد نمود. درغیر این صورت‌، تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره به نقشه‌ها را کان لم یکن تلقی خواهد کرد.

‎‎‎ماده 13 

پس از قید تاریخ تقاضا، اداره مالکیت صنعتی اظهارنامه را از نظر انطباق با شرایط مندرج در این قانون و آئین‌ نامه آن‌، بررسی خواهد کرد و درصورت تشخیص انطباق‌، اقدام لازم را برای ثبت اختراع انجام می‌دهد. درغیر این صورت اظهارنامه را رد و مراتب را به متقاضی ابلاغ می‌کند.

‎‎‎ماده 14

اداره مالکیت صنعتی پس از ثبت اختراع باید:
‎‎‎الف – در خصوص ثبت اختراع یک نوبت آگهی منتشر کند.
‎‎‎ب – گواهینامه ثبت اختراع را صادر کند.
‎‎‎ج – رونوشت گواهینامه ثبت اختراع را بایگانی و پس از دریافت هزینه مقرر، اصل آن را به متقاضی تسلیم کند.
‎‎‎د – به درخواست دارنده گواهینامه اختراع‌، تغییراتی را در مضمون و نقشه‌های اختراع‌، به منظور تعیین حدود حمایت اعطاء شده انجام دهد، مشروط بر این که در نتیجه این تغییرات‌، اطلاعات مندرج در گواهینامه اختراع ازحدود اطلاعات مذکور در اظهارنامه اولیه‌ای که اختراع براساس آن ثبت شده است‌، تجاوز نکند.

‎‎‎ماده 15 

حقوق ناشی از گواهینامه اختراع به ترتیب زیر است‌:
‎‎‎الف – بهره‌ برداری از اختراع ثبت شده در ایران توسط اشخاصی غیر از مالک اختراع‌، مشروط به موافقت مالک آن است‌. بهره برداری از اختراع ثبت شده به شرح آتی خواهد بود:
‎‎‎1 – در صورتی که اختراع درخصوص فرآورده باشد:
‎‎‎اول – ساخت‌، صادرات و واردات‌، عرضه برای فروش‌، فروش و استفاده از فرآورده‌.
‎‎‎دوم – ذخیره به قصد عرضه برای فروش‌، فروش یا استفاده از فرآورده‌.
‎‎‎2 – در صورتی که موضوع ثبت اختراع فرآیند باشد:
‎‎‎اول – استفاده از فرآیند.
‎‎‎دوم – انجام هر یک از موارد مندرج در جز (1) بند (الف‌) این ماده درخصوص کالاهایی که مستقیما از طریق این فرآیند به دست می‌آید.
‎‎‎ب – مالک می‌تواند با رعایت بند (ج‌) این ماده و ماده (17) علیه هر شخص که بدون اجازه او بهره برداری های مندرج در بند (الف‌) را انجام دهد و به حق مخترع تعدی کند و یا عملی انجام دهد که ممکن است منجر به تعدی به حق مخترع شود، به
دادگاه شکایت کند.
‎‎‎ج – حقوق ناشی از گواهینامه اختراع شامل موارد زیر نمی‌شود:
‎‎‎1 – بهره برداری از کالاهایی که توسط مالک اختراع یا با توافق او در بازار ایران عرضه می‌شود.
‎‎‎2 – استفاده از وسایل موضوع اختراع در هواپیماها، وسائط نقلیه زمینی یا کشتی‌های سایر کشورها که به طور موقت یا تصادفا وارد حریم هوایی‌، مرزهای زمینی یا آب های کشور می‌شود.
‎‎‎3 – بهره برداری هایی که فقط با اهداف آزمایشی درباره اختراع ثبت شده انجام می‌شود.
‎‎‎4 – بهره برداری توسط هر شخصی که با حسن نیت قبل از تقاضای ثبت اختراع یا در مواقعی که حق تقدم تقاضا شده است‌، قبل از تاریخ تقاضای حق تقدم همان اختراع‌، از اختراع استفاده می‌کرده یا اقدامات جدی و موثری جهت آماده شدن برای استفاده از
آن در ایران به عمل می‌آورده است‌.
‎‎‎د – حقوق استفاده کننده قبلی که در جز (4) بند (ج‌) این ماده قید شده است‌، تنها به همراه شرکت یا کسب و کار یا به همراه بخشی که در آن از اختراع استفاده می‌شده یا مقدمات استفاده از آن فراهم گردیده‌، قابل انتقال یا واگذاری است‌.

‎‎‎ماده 16 

اعتبار گواهینامه اختراع با رعایت این ماده‌، پس از بیست‌ سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه اختراع منقضی می‌شود. به‌ منظور حفظ اعتبار گواهینامه یا اظهارنامه اختراع‌، پس از گذشت یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و قبل از شروع هر سال‌، مبلغی که به موجب آئین‌ نامه این قانون تعیین می‌شود، توسط متقاضی به اداره مالکیت صنعتی پرداخت می‌گردد. تاخیر در پرداخت، حداکثر تا شش ماه در صورت پرداخت جریمه مجاز است‌. در صورتی که هزینه سالانه پرداخت نشود، اظهارنامه مربوط مسترد شده تلقی و یا گواهینامه اختراع‌، فاقد اعتبار می‌شود.

‎‎‎ماده 17 

دولت یا شخص مجاز از طرف آن‌، با رعایت ترتیبات زیر، می‌توانند از اختراع بهره برداری نمایند:
‎‎‎الف – در مواردی که با نظر وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط منافع عمومی مانند امنیت ملی‌، تغذیه‌، بهداشت یا توسعه سایر بخشهای حیاتی اقتصادی کشور، اقتضا کند که دولت یا شخص ثالث از اختراع بهره برداری نماید و یا بهره برداری از سوی مالک یا شخص مجاز از سوی او مغایر با رقابت آزاد بوده و از نظر مقام مذکور، بهره برداری از اختراع رافع مشکل باشد، موضوع در کمیسیونی مرکب از رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، یکی از قضات دیوان عالی کشور با معرفی رئیس قوه قضائیه‌، دادستان کل کشور، نماینده رئیس‌جمهور و وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط مطرح و درصورت تصویب‌، با تعیین کمیسیون مذکور، سازمان دولتی یا شخص ثالث بدون موافقت مالک اختراع‌، از اختراع بهره برداری می‌ نماید.
‎‎‎ب – بهره برداری از اختراع محدود به منظوری خواهد بود که در مجوز آمده است و مشروط به پرداخت مبلغ مناسب به مالک مذکور با در نظر گرفتن ارزش اقتصادی مورد اجازه می‌باشد. در صورتی که مالک اختراع یا هر شخص ذی نفع دیگر توضیحی داشته باشند، کمیسیون پس از رسیدگی به اظهارات آنان و لحاظ کردن بهره برداری در فعالیت های غیر رقابتی اتخاذ تصمیم خواهد کرد. کمیسیون می‌تواند بنا به درخواست مالک اختراع یا سازمان دولتی یا شخص ثالثی که مجوز بهره برداری از اختراع ثبت شده را دارد، پس از رسیدگی به اظهارات طرفین یا یکی از آن ها در محدوده‌ ای که ضرورت اقتضا نماید، نسبت به تصمیم‌ گیری مجدد اقدام کند.
‎‎‎ج – در صورتی که مالک اختراع ادعا نماید که شرایط و اوضاع و احوالی که باعث اتخاذ تصمیم شده دیگر وجود ندارد و امکان تکرار آن میسر نیست و یا این که ادعا نماید سازمان دولتی یا شخص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شده نتوانسته طبق مفاد
تصمیم و شرایط آن عمل کند، موضوع در کمیسیون مطرح و بررسی و پس از استماع اظهارات مالک اختراع‌، وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط و بهره بردار، اجازه بهره برداری لغو شده و حسب مورد اجازه بهره برداری برای مالک یا بهره بردار دیگر
صادر می‌شود. با احراز شرایط مقرر در این بند، اگر کمیسیون تشخیص دهد حفظ حقوق قانونی اشخاصی که این اجازه را کسب کرده‌اند، بقاء تصمیم را ایجاب می‌نماید آن تصمیم را لغو نمی‌کند.
‎‎‎در مواردی که اجازه بهره برداری توسط کمیسیون به شخص ثالثی داده شده است‌، می‌توان آن مجوز را فقط به همراه شرکت یا کسب و کار شخص تعیین شده ازطرف کمیسیون یا به همراه قسمتی از شرکت یا کسب و کاری که اختراع در آن بهره برداری می‌شود، انتقال داد.
‎‎‎د – اجازه بهره برداری موضوع این ماده‌، مانع انجام امور زیر نیست‌:
‎‎‎1 – انعقاد قرارداد بهره برداری توسط مالک اختراع‌، با رعایت مقررات این ماده‌.
‎‎‎2 – بهره برداری مستمر از حقوق تفویضی توسط مالک اختراع طبق مندرجات بند (الف‌) ماده (15).
‎‎‎3 – صدور اجازه استفاده ناخواسته طبق اجزا  (1) و (2) بند (ح‌) این ماده‌.
‎‎‎هـ – درخواست اجازه بهره برداری از کمیسیون باید همراه دلیل و سندی باشد که به‌ موجب آن ثابت شود دستگاه دولتی یا شخص مجاز، از مالک اختراع درخواست بهره برداری کرده ولی نتوانسته است اجازه بهره برداری را با شرایط معقول و ظرف مدت
زمان متعارف تحصیل نماید. رعایت مراتب این بند، در صورت فوریت ناشی از مصالح ملی یا موارد حصول شرایط قهریه در کشور کلا به تشخیص کمیسیون لازم نخواهد بود، مشروط بر آن که در این قبیل موارد مالک اختراع دراولین فرصت ممکن از تصمیم کمیسیون مطلع شود.
‎‎‎و – بهره برداری از اختراع توسط سازمان دولتی یا اشخاص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شده‌اند، برای عرضه در بازار ایران است‌.
‎‎‎ز – اجازه کمیسیون درخصوص بهره برداری از اختراع در زمینه فناوری نیمه‌ هادی ها، تنها در موردی جایز است که به منظور استفاده غیر تجاری عمومی بوده یا در موردی باشد که وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط تشخیص دهد که نحوه استفاده از اختراع ثبت
شده توسط مالک یا استفاده کننده آن غیر رقابتی است‌.
‎‎‎ح – پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک‌، در موارد زیر نیز با ترتیباتی که ذکر می‌شود قابل صدور است‌:
‎‎‎1 – در صورتی که در یک گواهینامه اختراع ادعا شده باشد که بدون استفاده از یک اختراع ثبت شده قبلی قابل بهره برداری نیست و اختراع موخر نسبت به اختراع مقدم‌، متضمن پیشرفت مهم فنی و دارای اهمیت اقتصادی قابل توجه باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع موخر پروانه بهره برداری از اختراع مقدم را درحد ضرورت‌، بدون موافقت مالک آن‌، صادر می‌کند.
‎‎‎2 – در مواقعی که طبق جز (1) این بند پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک صادر شده باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع مقدم‌، پروانه بهره برداری از اختراع موخر را نیز بدون موافقت مالک آن صادر می‌کند.
‎‎‎3 – در صورت درخواست صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک طبق اجزا (1) و (2) این بند در تصمیم مربوط به صدور هر یک از پروانه‌ های مذکور، حدود و کاربرد پروانه و مبلغ مناسبی که باید به مالک اختراع ذی ربط پرداخت شود و شرایط پرداخت‌،
تعیین می‌شود.
‎‎‎4 – در صورت صدور پروانه بهره برداری طبق جزء (1) انتقال آن فقط به همراه اختراع موخر و درصورت صدور پروانه بهره برداری طبق جز (2) انتقال آن فقط به همراه اختراع مقدم مجاز است‌.
‎‎‎5 – درخواست صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک مشروط به پرداخت هزینه مقرر می‌باشد.
‎‎‎6 – در صورت صدور پروانه بهره برداری بدون موافقت مالک، اجزا (1) و (2) این بند و بندهای (ب‌) تا (و) و نیز بند (ط‌) این ماده قابل اعمال است‌.
‎‎‎ط – تصمیمات کمیسیون درمحدوده بندهای این ماده‌، در دادگاه‌ عمومی تهران قابل اعتراض است‌. (قانون ثبت اختراعات‌، طرح های صنعتی‌ و علائم تجاری)

‎‎‎ماده 18 

هر ذی نفع می‌تواند ابطال گواهینامه اختراعی را از دادگاه درخواست نماید. درصورتی که ذی نفع ثابت کند یکی از شرایط مندرج در مواد (1)، (2)، (4) و صدر ماده (6) و بند (ج‌) آن رعایت نشده است یا این که مالک اختراع‌، مخترع یا قائم مقام قانونی او نیست‌، حکم ابطال گواهینامه اختراع صادر می‌شود. هر گواهینامه اختراع یا ادعا یا بخشی از ادعاهای مربوط که باطل شده است‌، از تاریخ ثبت اختراع باطل تلقی می‌شود. رای نهایی دادگاه به اداره مالکیت صنعتی ابلاغ می‌گردد و اداره مزبور آن را ثبت و پس از دریافت هزینه‌، آگهی مربوط به آن را دراولین فرصت ممکن منتشر می‌کند.

‎‎‎ماده 19 

چنان چه مالک اختراع بخواهد ازاختراع ثبت شده استفاده ‌کند، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور حداکثر ظرف مهلت یک هفته موضوع را به دستگاه یا دستگاه های ذی ربط منعکس می‌نماید.
‎‎‎دستگاه های مذکور در خصوص امکان بهره برداری از اختراع حداکثر ظرف مدت دوماه اظهار نظر نموده و نتیجه را جهت صدور پروانه بهره برداری کتبا به سازمان ثبت اسناد و املاک اعلام می‌نماید.

فصل دوم – طرح های صنعتی

ماده 20

از نظر این قانون‌، هرگونه ترکیب خطوط یا رنگها و هرگونه شکل سه‌ بعدی با خطوط‌، رنگ ها و یا بدون آن‌، به‌گونه‌ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد، طرح صنعتی است‌. در یک طرح صنعتی تنها دسترسی به یک نتیجه فنی بدون تغییر ظاهری مشمول حمایت از این قانون نمی‌باشد.

‎‎‎ماده 21 

طرح صنعتی زمانی قابل ثبت است که جدید و یا اصیل باشد. طرح صنعتی زمانی جدید است که ازطریق انتشار به طور محسوس و یا از طریق استفاده به هر نحو دیگر قبل از تاریخ تسلیم اظهارنامه یا برحسب مورد قبل از حق تقدم اظهارنامه برای ثبت در هیچ نقطه‌ای از جهان برای عموم افشاء نشده باشد. مفاد قسمت اخیر بند (هـ) و بند(و) ماده (4) این قانون درخصوص طرح های صنعتی نیز قابل اعمال است‌.

‎‎‎ماده 22 

اظهارنامه ثبت طرح صنعتی که به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می‌شود، همراه نقشه‌، عکس و سایر مشخصات‌ گرافیکی‌ کالا که‌ تشکیل‌ دهنده طرح صنعتی هستند و ذکر نوع فرآورده‌هایی که طرح صنعتی برای آن ها استفاده می‌شود، خواهد بود. اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، اداره مالکیت صنعتی می‌تواند نمونه واقعی یا ماکتی از آن را نیز به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اظهارنامه مشمول هزینه مقرر برای تسلیم آن خواهد بود. اظهارنامه باید در بردارنده مشخصات طرح باشد و درمواردی که متقاضی همان طراح نیست‌، اظهارنامه باید به همراه مدرکی باشد که ذی‌ حق بودن متقاضی را برای ثبت طرح صنعتی ثابت نماید.

‎‎‎ماده 23 

مفاد مواد (5)، (9) و بند (ج‌) مواد (11) و (15) این قانون در خصوص طرح های صنعتی نیز قابل اعمال است‌.

‎‎‎ماده 24 

دو یا چند طرح صنعتی را می‌توان در یک اظهارنامه قید و تسلیم نمود، مشروط بر آن‌ که مربوط به یک طبقه‌ بندی بین المللی و یا مربوط به یک مجموعه یا ترکیبی از اجزا باشد.

‎‎‎ماده 25 

ممکن است ضمن اظهارنامه درخواست شود که انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی از تاریخ تسلیم اظهارنامه حداکثر تا دوازده ماه و یا اگر ادعای حق تقدم شده است از تاریخ حق تقدم به تاخیر افتد.

‎‎‎ماده 26 

متقاضی می‌تواند تا زمانی که اظهارنامه در جریان بررسی است‌، آن را مسترد نماید.

‎‎‎ماده 27 

بررسی‌، ثبت و انتشار آگهی طرح صنعتی به ترتیب زیر خواهد بود:
‎‎‎الف – تاریخ اظهارنامه همان تاریخ تسلیم آن به اداره مالکیت صنعتی است‌، مشروط بر این که در زمان تسلیم‌، اظهارنامه حاوی کلیه اطلاعاتی باشد که شناسایی متقاضی و هم چنین نمایش گرافیکی کالای متضمن طرح صنعتی را میسر سازد.
‎‎‎ب – اداره مالکیت صنعتی پس از وصول اظهارنامه‌، آن را ازنظر مطابقت با مفاد ماده (22) و نیز این‌که طرح صنعتی مذکور، وفق مقررات مندرج در ماده (20) و بند (و) ماده (4) و مقررات مربوط می‌باشد، بررسی می‌کند.
‎‎‎ج – در صورتی که اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد شرایط موضوع بند (ب‌) این ماده رعایت شده است طرح صنعتی را ثبت و آگهی مربوط را منتشر و گواهی ثبت آن را به نام متقاضی صادر می‌نماید در غیر این‌ صورت اظهارنامه را مردود اعلام می‌کند.
‎‎‎د – هرگاه درخواستی طبق ماده (25) ارائه شده باشد، پس از ثبت طرح صنعتی‌، نمونه طرح و مفاد اظهارنامه منتشر نمی‌شود. در این صورت اداره مالکیت صنعتی‌، یک آگهی حاوی تاخیر انتشار طرح صنعتی مذکور و اطلاعات مربوط به هویت مالک طرح ثبت شده و تاریخ تسلیم اظهارنامه و مدت تاخیر مورد درخواست و سایر امور ضروری را منتشر می‌کند. پس از انقضاء مدت تاخیر درخواست شده‌، اداره مالکیت صنعتی آگهی طرح صنعتی ثبت شده را منتشر خواهد کرد. رسیدگی به دعوی راجع به یک طرح صنعتی ثبت شده درمدت تاخیر انتشار آگهی مشروط به آن است که اطلاعات مندرج در دفاتر ثبت و اطلاعات مربوط به پرونده اظهارنامه به شخصی که علیه او دعوی اقامه می‌شود به طور کتبی ابلاغ شده باشد.