قانون موافقت‌ نامه بین دولت ایران و دولت جمهوری ارمنستان در مورد استفاده مشترک از دروازه مرزی نوردوز ـ مغری

به عنوان طرف های موافقتنامه دوجانبه در مورد کمک متقابل اداری برای اجرای صحیح قانون گمرکی به منظور جلوگیری، تحقیق و مبارزه با تخلفات گمرکی امضا شده توسط دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری ارمنستان در تاریخ ۱۳۸۰/۱۰/۶ هجری شمسی مطابق با ۲۷ دسامبر ۲۰۰۱ در تهران.

با در نظر گرفتن این که استفاده مشترک از دروازه­ مرزی نوردوز ـ مغری، موجب هیچ گونه تغییری در خط مرز کشوری ایران و ارمنستان نمی‌شود.

با در نظر گرفتن اصول ارتقای همکاری و روابط خوب همسایگی.

با توجه به ضرورت نوسازی نقاط مرزی «نوردوز» و «مغری» به ویژه برای ارائه خدمات مشمول این موافقتنامه، با هدف تسهیل رویه‌های عبور مرزی و تشریفات گمرکی به منظور اجتناب از دوباره‌ کاری، با تمایل به تضمین استفاده مشترک از دروازه مرزی «نوردوز ـ مغری»، با تشخیص این واقعیت که کمک و همکاری متقابل اداری بین طرف های متعاهد، به موجب این موافقتنامه، فرآیندهای کنترل گمرکی را بهبود خواهد بخشید.

در موارد زیر توافق نمودند:

ماده ۱

دامنه شمول و هدف موافقتنامه

۱ـ طرف های متعاهد طبق تعهدات بین‌ المللی آن ها و مفاد این موافقتنامه به‌ منظور تضمین تسهیل حمل و نقل بین‌ المللی مسافران، کالاها و وسایل نقلیه، خدمات مشترک را در گمرکات مرزی نوردوز و مغری ارائه خواهند نمود.

۲ـ طرف های متعاهد، تلاش‌هایی را برای اجتناب از دوباره‌ کاری در کنترل‌ های گمرکی به‌ منظور تسهیل گذر و تجارت قانونی به کار خواهند برد و هم چنین اقدامات مشترکی را برای ارائه کنترل‌های گمرکی موثر و کاهش زمان ترخیص کالا اتخاذ خواهند نمود.

ماده ۲

تعاریف

در چهارچوب این موافقتنامه:

الف ـ «موافقتنامه»: به این موافقتنامه، اصلاحات که جزء لاینفک آن را تشکیل می‌دهند و پروتکل‌های الحاقی آن اطلاق می‌شود.

ب ـ «مراجع صلاحیتدار»: برای دولت جمهوری اسلامی ایران به معنی گمرک جمهوری اسلامی ایران و برای دولت جمهوری ارمنستان به معنی کارگروه درآمد کشوری جمهوری ارمنستان می‌باشد.

پ ـ «استفاده مشترک»: به ساده‌ سازی، هماهنگ‌ سازی و شناسایی متقابل تشریفات رسمی عبور مرزی اطلاق می‌شود.

ت ـ «کنترل گمرکی»: به بررسی کالاها، تایید داده‌های اظهارنامه، قابلیت دسترسی و درستی اسناد الکترونیکی یا کتبی، بازرسی وسایل حمل و نقل، بازرسی بسته‌ها و سایر کالاهای حمل‌ شده توسط اشخاص و سایر اقدامات مشابه انجام‌ شده توسط مراجع گمرکی برای اطمینان از اجرای صحیح قوانین گمرکی و سایر مقررات مربوط به ورود و خروج، گذر، انتقال و مصرف نهائی کالاهای جا به‌ جا شده بین قلمروهای گمرکی کشورهای طرف های متعاهد و وجود کالاهایی است که در جریان آزاد قرار ندارند، اطلاق می‌شود.

ث ـ «اطلاعات»: به اطلاعات مربوط به کالاهای تجاری، وسایل نقلیه یا مسافران اطلاق می‌شود.

ماده ۳

اصول حاکم بر نقاط مرزی

۱ـ مقامات صلاحیت دار کشور ورودی، داده‌های اظهارنامه‌ های مربوط به وسایل نقلیه و کالاها که در کشور خروجی تنظیم گردیده است را به‌ عنوان مستند خواهند پذیرفت.

۲ـ عملیات گمرکی مربوط به تایید اصالت داده‌های اظهارنامه، در صورت امکان فقط در کشور ورودی انجام خواهد شد.

۳ـ اطلاعات کلی مربوط به وسایل حمل و نقل و کالاهای انبار شده در اداره گمرک مرزی کشور خروجی به‌ صورت الکترونیکی به کشور ورودی فرستاده خواهد شد و در آنجا در صورت نیاز، اصالت آن تایید خواهد شد.

۴ـ کشور خروجی بازرسی‌های گمرکی خود راجع به کالاها و وسایل حمل و نقل را فقط در صورت گزارش یا ظن قوی انجام خواهد داد. این بازرسی بدون خدشه به کنترل‌ هایی انجام خواهد شد که توسط کشور خروجی در چهارچوب تعهدات ناشی از موافقتنامه‌های بین‌ المللی که کشورهای هر دو طرف متعاهد عضو آن ها هستند، صورت خواهد گرفت.

۵ ـ مقامات صلاحیت دار طرف های متعاهد از انجام دوباره‌ کاری در مورد عملیات گمرکی یکسان در صورت امکان اجتناب خواهند نمود.

۶ ـ طرف های متعاهد در چهارچوب و در اجرای این موافقتنامه، از انجام تشریفات رسمی مغایر با مفاد این موافقتنامه و به‌ صورت یک‌ جانبه خودداری خواهند نمود.

۷ـ کشور ورودی در موارد زیر، تشریفات مربوط به کالاها و وسایل حمل و نقل را که در کشور خروجی انجام شده است، به‌ صورت نا تمام در نظر خواهد گرفت:

الف) فقدان اظهارنامه.

ب) اطلاعات ناقص در اظهارنامه.

پ) چنان چه بازرسی فیزیکی وسیله حمل و نقل، بیانگر وجود شواهدی مبنی بر برداشتن یا جا به‌ جایی کالاها، مانند دستکاری پلمب یا پاره شدن چادر یا دیگر نشانه‌های دستکاری بار گُنج (کانتینر) یا وسیله حمل و نقل باشد، در موارد سه‌گانه فوق، کشور ورودی حق دارد پس از اصلاح موارد غیر منطبق، اجازه ورود کالا و وسایل حمل و نقل را صادر نماید یا آن ها را به کشور خروجی عودت نماید. در هر دو صورت، کشور ورودی مراتب را به اطلاع کشور خروجی خواهد رساند.

۸ ـ تا زمانی که خطر انتشار بیماری‌های واگیر و مسری وجود دارد، رویه‌‌های ضد عفونی وسایل حمل و نقل تجاری که محموله‌های گیاهی، دام زنده و فرآورده ­های دامی و گیاهی را حمل می‌نمایند، توسط طرف های متعاهد اعمال خواهد شد، اما این اقدام در خصوص وسایل حمل و نقل حامل انسان و دیگر وسایل نقلیه انجام نخواهد شد.

۹ـ طرف های متعاهد اطلاعات راجع به تجارت دو جانبه و تخلفات گمرکی که در قلمرو مربوط به کشورهای آن ها رخ می ­دهد را مبادله خواهند نمود.

۱۰ ـ با هدف اجرای سریع‌ تر و آسان‌تر تشریفات گمرکی که می‌تواند به‌ عنوان شاخص تسهیل تجارت در نظر گرفته شود، طرف های متعاهد باید اطلاعات راجع به فهرست فعالان اقتصادی مجاز خود را مبادله نمایند.

۱۱ـ طرف های متعاهد هر نوع تغییراتی که در قوانین و مقررات گمرکی آن ها به‌وجود می‌آید را به یک دیگر اطلاع خواهند داد.

ماده ۴

مساعدت و همکاری متقابل

۱ـ تشریفات (پروتکل های) زیر که تنظیم و امضای آن ها پیش‌بینی گردیده و سایر ترتیباتی که ممکن است به‌علت الزامات آتی منعقد گردد در چهارچوب مفاد این موافقتنامه تنظیم و جزء جدایی‌ ناپذیر آن تلقی خواهند شد.

تشریفات (پروتکل های) زیر توسط طرف های متعاهد منعقد خواهند شد:

الف) شرایط تبادل الکترونیکی داده‌های مربوط به جا به‌ جایی بین‌ المللی مسافر و کالا.

ب) تنظیم رویه‌های جا به‌ جایی و تردد کالا، وسایل نقلیه و مسافر و ساعات کاری در گمرکات.

پ) شرایط مربوط به ایجاد و عملیاتی نمودن دروازه مرزی مشترک برای اطمینان از اجرائی شدن این موافقتنامه.

۲ـ طرف های متعاهد به‌منظور حصول اطمینان از اجرای مفاد این موافقتنامه موارد زیر را انجام خواهند داد:

الف) تامین کارکنان با هدف آموزش و تبادل اطلاعات در زمینه روش های بازرسی قابل اعمال برای کالاهای ارسالی و مسافران خروجی طبق قوانین ملی طرف های متعاهد.

ب) برگزاری جلسات مشاوره مشترک، دوره‌های آموزشی و بازدیدهای مطالعاتی دوجانبه برای تبادل تجربیات، دانش و بهترین شیوه ‎ها.

پ) ارائه فهرست کالاهای مشمول ممنوعیت یا محدودیت برای واردات، صادرات یا گذر (ترانزیت) به یک دیگر.