مرگ از دیدگاه پزشکی قانونی

• قطعی.
• نزع.
• ظاهری.
• کما.
• مغزی.

مرگ قطعی: توقف قطعی و غیرقابل برگشت تنفس و ضربان قلب که منجر به مرگ سلول های مغز می شود.

نزع: حالتی قبل از مرگ، مثل کاهش هوشیاری، شنوایی و رنگ پریدگی و تیره شدن دید است. مرگ، ناگهانی نیست. از مراکز اصلی حیاتی شروع و به سایر اعضا می رسد. ابتدا مرگ عملکردی از کار افتادگی کلیه و سپس مرگ سنجی و نهایتا مرگ قطعی به وجود می آید.

مرگ ظاهری: عضلات شل، هوشیاری زایل و حرکات قلبی و تنفسی بی نهایت ضعیف شده و در ظاهر متوقف به نظر می رسد. بیشتر در برق گرفتگی، سرما زدگی، غرق شدگی و مسمومیت ها به ویژه فنوباربیتال رخ می دهد. آنچه قبلا زنده به گور کردن یا زنده شدن مردگان در غسالخانه گفته می شد، جز این موارد است که با تشخیص مرگ مغزی، شاید بتوان در مرگ ظاهری، با اقدامات احیا بیمار را نجات داد.

کما: کاهش شدید هوشیاری است که درجه بندی دارد. هرچه بیشتر باشد حالت فرد وخیم تر است. نجات بیمار بسته به علت، شرایط بیمار و اقدامات درمانی است که از علل آن خونریزی، صدمات مغزی، افزایش مواد زاید و تغییر مواد حیاتی و املاح مورد نیاز بدن است.

مرگ مغزی: در مرگ مغزی، از بین رفتن غیرقابل برگشت اعمال عالیه مغزی انسان و قسمت ساقه مغز، مانند تفکر، هوشیاری، حافظه، تکلم و اعمال تنفسی وکنترل ضربان قلب اتفاق می افتد در حالی که سایر اعضای بدن به کمک پزشکان به حیات خود ادامه می دهد.