حکم اعدام برای دو شیطان صفت بی رحم

در آن جلسه شاکی ها یک به یک به تشریح ماجرا پرداختند و برای دو متهم حکم اعدام خواستند.

نخستین شاکی بیتا ۳۲ ساله بود. وی گفت: آن روز در نزدیکی پل بخشداری سوار یک پراید مشکی شدم تا به خانه مان بروم اما راننده و سرنشین آن پس از طی مسافتی به رویم چاقو کشیدند. فکر میکردم فقط قصد سرقت دارند. به همین خاطر کیف پولم را به آنها دادم اما آن ها به بیراهه رفتند و در یک بیابان مرا آزار دادند. به آن ها التماس کردم و گفتم همسر و دو فرزند دارم. اما بی توجه به التماس هایم مرا شکنجه کردند. من برای آن ها اشد مجازات می خواهم.

دومین شاکی پریناز ۳۶ ساله بود. وی گفت همراه پسر ۴ ساله ام در ورامین سوار پراید مشکی شدم، پس از طی مسافتی سرنشین خودرو شروع به صحبت با تلفن همراهش کرد. او می گفت قاچاقچی اعضای بدن است و اعضای بدن جدیدی را برای قاچاقچی ها آورده است. من از شنیدن حرف های او خیلی ترسیدم و می خواستم فرار کنم. اما آنها به رویم چاقو کشیدند و مرا کتک زدند. راننده پسرم را داخل ماشین نگه داشت و سرنشین دیگر مرا کشان کشان از ماشین پیاده کرد و به بیابان های پاکدشت برد. آنجا بی رحمانه مرا آزار داد. سپس راننده خودرو سراغم آمد و او نیز مرا آزار داد، آن ها هم چنین پول و طلا هایم را نیز از من گرفتند. آنها می‌گفتند از من فیلم سیاه گرفته اند که اگر به کسی حرفی بزنم فیلم را پخش می کنند. حتی تهدید کردند اگر از آنها شکایت کنم اعضای خانواده ام را می کشند.

سومین شاکی دختر ۲۸ ساله ای به نام شیما بود. وی گفت دوم مرداد ماه سال ۱۴۰۰ مانند هر روز از شریف آباد به سمت پیشواز سوار یک پراید نقره ای شدم که دو سرنشین جوان داشت. آن ها یک باره به روی من چاقو کشیدند و مرا تهدید کردند. آنها مرا به سمت تپه‌های ایوانکی بردند و آزارم دادند. اما وقتی کنار موتور آب ایستادند تا دست و صورت شان را بشویند توانستم پلاک ماشین را بردارم و از آنها شکایت کنم، به این ترتیب آن ها بازداشت شدند.

چهارمین شاکی زن ۲۲ ساله ای افغان بود که 10 مرداد ماه سال ۱۴۰۰ به دام افتاده بود. وی گفت: وقتی سوار پراید نقره ای شدم راننده و سرنشین که ماسک به صورت داشتند مرا به بیابان های جلیل آباد بودند و آزارم دادند. اما شرایطی دارم که دیگر نمیتوانم پیگیری پرونده باشم. به همین خاطر رضایتم را اعلام می کنم.

با پایان اظهارات ۴ شاکی متهمان پشت درهای بسته و غیر علنی به یک به دفاع پرداختند و جنایت کثیف را گردن گرفتند.

در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به مدرک های موجود در پرونده مزدک و فرزاد را به اعدام محکوم کردند.