قانون معاهده معاضدت دو جانبه در امور کیفری بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری کره

ماده‌ واحده ـ معاهده معاضدت دو جانبه در امور کیفری بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری کره مشتمل بر یک مقدمه و بیست و سه ماده به‌ شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
تبصره ـ رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷) و یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اجرای این معاهده الزامی است.

جمهوری اسلامی ایران و جمهوری کره (که از این پس «طرف ها» نامیده می ­شوند)، با اشتیاق به بهبود کارایی دو کشور در زمینه پیشگیری، تحقیق، پیگرد و سرکوب جرم از طریق همکاری و معاضدت دوجانبه در امور کیفری، به‌ شرح زیر توافق نمودند:

ماده ۱

دامنه اجرا (قانون معاضدت دو جانبه در امور کیفری بین ایران و کره)

۱ـ طرف ها طبق این معاهده، معاضدت در امور کیفری را به یک دیگر ارائه خواهند داد.
۲ـ از نظر این معاهده، «امور کیفری» به معنای تحقیقات، پیگرد ها یا رسیدگی ­ها در خصوص جرائمی است که مجازات آن ها، در زمان درخواست معاضدت، در صلاحیت مراجع صلاحیت دار طرف درخواست‌ کننده قرار می ­گیرد.
۳ـ امور کیفری هم چنین شامل امور مرتبط با جرائم علیه قوانین مربوط به مالیات، حقوق گمرکی، کنترل ارز یا دیگر مسائل مربوط به درآمد نیز می‌باشد.
۴ـ معاضدت شامل موارد زیر خواهد بود:
الف ـ اخذ دلیل یا اظهارات از اشخاص.
ب ـ ارائه اطلاعات، اسناد، سوابق و ادله.
پ ـ تعیین محل یا شناسایی اشخاص یا اشیا.
ت ـ ابلاغ اسناد.
ث ـ اجرای درخواست­ های جستجو و ضبط.
ج ـ مساعدت در حاضر کردن اشخاص بازداشت‌ شده یا دیگران برای ارائه دلیل یا مساعدت در تحقیقات.
چ ـ اقدامات برای مساعدت در رابطه با عواید ناشی از جرم.
ح ـ هر گونه معاضدت دیگر که با اهداف این معاهده سازگار بوده و توسط قوانین طرف درخواست‌ شونده ممنوع نشده باشد.
۵ ـ این معاهده در موارد زیر اعمال نخواهد شد:
الف ـ استرداد هر شخص.
ب ـ اجرای احکام کیفری در طرف درخواست‌ شونده که در طرف درخواست‌ کننده صادر شده باشند، مگر تا حدی که قانون طرف درخواست‌ شونده و این معاهده اجازه دهد.
پ ـ انتقال زندانیان به‌ منظور گذراندن محکومیت.
ت ـ انتقال رسیدگی ­ها در امور کیفری.

ماده ۲

سایر ترتیبات

این معاهده بر تعهدات موجود بین طرف ها، به‌ موجب سایر معاهدات، ترتیبات یا جهات تاثیری نخواهد داشت و نیز طرف ها را از ارائه یا ادامه‌ دادن به ارائه معاضدت به یک دیگر به‌ موجب سایر معاهدات، ترتیبات یا جهات دیگر باز نخواهد داشت.

ماده ۳

مرجع مرکزی

۱ـ هر طرف یک مرجع مرکزی برای انجام یا دریافت درخواست­ ها از نظر این معاهده تعیین خواهد نمود. مرجع مرکزی برای جمهوری اسلامی ایران، وزیر دادگستری خواهد بود. مرجع مرکزی برای جمهوری کره، وزیر دادگستری یا مقامی رسمی خواهد بود که از سوی آن وزیر تعیین شده است.
۲ـ در راستای اهداف این معاهده، مراجع مرکزی از طریق مجاری دیپلماتیک یا به‌ طور مستقیم با یک دیگر ارتباط برقرار خواهند نمود.

ماده ۴

تعویق یا امتناع از معاضدت (قانون معاضدت دو جانبه در امور کیفری بین ایران و کره)

۱ـ معاضدت می ­تواند رد شود اگر از دیدگاه طرف درخواست‌ شونده:
الف ـ درخواست، مربوط به جرمی سیاسی یا جرمی براساس قوانین نظامی باشد که به‌ موجب قانون عادی کیفری جرم محسوب نمی ­گردد.
ب ـ اجرای درخواست به حاکمیت، امنیت، نظم عمومی یا دیگر منافع عمومی اساسی آن لطمه می­ زند یا با قانون اساسی کشور درخواست‌ شونده مغایرت دارد.
پ ـ دلایل اساسی برای این باور وجود دارد که درخواست معاضدت با هدف پیگرد یا مجازات شخص به‌ دلیل نژاد، جنسیت، مذهب، تابعیت یا دیدگاه های سیاسی شخص صورت گرفته یا این که جایگاه آن شخص ممکن است بنا به هر کدام از دلایل مزبور به مخاطره بیافتد..
ت ـ درخواست، مربوط به پیگرد یا مجازات شخص به‌ دلیل رفتاری است که چنان چه در حوزه صلاحیت طرف درخواست‌ شونده واقع می‌شد جرم محسوب نمی­ گردید.
ث ـ درخواست، مربوط به پیگرد شخص به‌دلیل جرمی است که آن شخص در خصوص آن جرم در طرف درخواست‌ شونده به‌ طور قطعی تبرئه یا عفو گردیده یا محکومیت صادره را سپری نموده است.
ج ـ درخواست، مربوط به پیگرد شخص به‌دلیل جرمی است که دیگر نمی ­توان آن شخص را درمورد آن جرم به‌دلیل مرور زمان تحت پیگرد قرار داد، به شرط آن که جرم در حوزه صلاحیت طرف درخواست‌ شونده ارتکاب یافته باشد.
۲ـ در صورتی‌که اجرای درخواست با تحقیقات یا پیگرد جاری در طرف درخواست‌ شونده تداخل داشته باشد طرف درخواست‌ شونده می ­تواند معاضدت را به تعویق بیاندازد.
۳ـ طرف درخواست‌ شونده پیش از رد کردن درخواست یا به تعویق انداختن اجرای آن، با طرف درخواست‌ کننده در مورد امکان ارائه معاضدت با رعایت شرایطی که طرف درخواست‌ شونده ضروری می ­داند مشورت خواهد کرد. در صورتی که طرف درخواست‌ کننده، معاضدت را منوط به این شرایط بپذیرد، از شرایط مزبور پیروی خواهد نمود.
۴ـ چنان چه طرف درخواست‌ شونده از ارائه معاضدت امتناع نماید یا آن را به تعویق اندازد، طرف درخواست‌ کننده را از دلایل امتناع یا تعویق آگاه خواهد نمود.

ماده ۵ 

درخواست­ های معاضدت

۱ـ درخواست معاضدت به‌ صورت کتبی خواهدبود. در موارد اضطراری، طرف درخواست‌ شونده می ­تواند درخواست را به شکل دیگری بپذیرد، اما پس از آن، درخواست مزبور بی‌ درنگ به‌صورت کتبی تایید خواهد شد مگر آن که طرف درخواست‌ شونده به‌ نحو دیگری موافقت نماید.
۲ـ درخواست معاضدت موارد زیر را در برخواهد داشت:
الف ـ نام مرجع صلاحیت دار انجام‌ دهنده تحقیقات، پیگرد یا رسیدگی‌هایی که درخواست به آن ها مربوط است.
ب ـ هدف از درخواست و توصیفی از معاضدت مورد نظر.
پ ـ توصیفی از موضوع و ماهیت تحقیقات یا رسیدگی ­ها، ازجمله خلاص ه­ای از حقایق و قوانین مربوط.
۳ـ درخواست معاضدت تاحدی که ضروری و امکان پذیر باشد، حاوی موارد زیر نیز خواهد بود:
الف ـ اطلاعاتی در مورد هویت، تابعیت و محل هر شخص یا اشخاصی که موضوع تحقیقات، پیگرد یا رسیدگی­ ها در طرف درخواست‌ کننده هستند و نیز هر شخصی که ارائه دلیل از سوی وی مورد درخواست است.
ب ـ اطلاعاتی در مورد هویت و محل شخصی که قرار است مخاطب ابلاغ باشد، ارتباط آن شخص با رسیدگی ­ها و روشی که قرار است ابلاغ صورت پذیرد.
پ ـ اطلاعاتی در مورد هویت و محل سکونت شخصی که قرار است تعیین محل گردد.
ت ـ توصیفی از شخص یا محلی که قرار است مورد بازرسی قرار گیرد و اشیائی که قرار است ضبط شوند.
ث ـ دلایل و جزئیات هر گونه رویه یا الزام خاصی که طرف درخواست‌ کننده مایل است در اجرای درخواست از آن تبعیت شود.
ج ـ اطلاعات مربوط به هزینه­ ها و کمک هزینه­ های استحقاقی شخصی که درخواست شده است در طرف درخواست‌ کننده حضور یابد.
چ ـ نیاز به محرمانه‌ بودن و دلایل آن.
ح ـ هر گونه اطلاعات دیگر که برای اجرای مناسب درخواست لازم باشد.
۴ـ در صورتی ­که طرف درخواست‌ شونده تشخیص دهد که اطلاعات مندرج در درخواست معاضدت برای رسیدگی به درخواست کافی نیست، می‌تواند درخواست اطلاعات تکمیلی را نماید.
۵ ـ درخواست ­ها، اسناد تایید کننده و سایر مکاتبات که به‌موجب این معاهده ارائه گردیده ­اند ترجمه ه­ای به زبان رسمی طرف درخواست‌ شونده یا زبان انگلیسی را همراه خواهند داشت.
۶ ـ درخواست­ های هر یک از طرف ها، توسط آن طرف به‌ صورت رسمی ممهور، مهر و موم یا به گونه دیگری تایید خواهد شد.

ماده ۶ 

اجرای درخواست

درخواست معاضدت بی­درنگ طبق قوانین طرف درخواست‌شونده و تا آنجا که قوانین مزبور ممنوع نکرده باشند، به‌ نحوی که مورد درخواست طرف درخواست‌ کننده است اجرا خواهد شد.

ماده ۷

بازگرداندن اشیاء به طرف درخواست‌ شونده
هرگاه طرف درخواست‌ شونده الزام نماید، طرف درخواست‌ کننده در اسرع وقت اشیا ارائه‌ شده به‌ موجب این معاهده را باز خواهد گرداند.

ماده ۸

حفظ محرمانه بودن (قانون معاضدت دو جانبه در امور کیفری بین ایران و کره)

۱ـ طرف درخواست‌ شونده، بنا بر درخواست، تمامی تلاش خود را برای محرمانه نگهداشتن درخواست معاضدت، مندرجات آن، اسناد تایید کننده و هرگونه اقدام انجام‌ یافته بر اساس درخواست را به‌ کار خواهد برد. چنان چه اجرای درخواست بدون نقض محرمانه نگه‌ داشتن مورد درخواست، امکان ­پذیر نباشد، طرف درخواست‌ شونده، طرف درخواست‌ کننده را از موضوع آگاه خواهد نمود تا طرف اخیر اجراء یا عدم اجرای درخواست را معین کند.
۲ـ طرف درخواست‌ کننده بنا بر درخواست، اطلاعات و دلایل ارائه‌ شده توسط طرف درخواست‌ شونده را به‌ جز تا آن جا که آن اطلاعات و دلایل برای تحقیقات و رسیدگی­ های موصوف در درخواست مورد نیاز باشند، محرمانه نگه خواهد داشت.

ماده ۹

محدودیت کاربرد

طرف درخواست‌ کننده هر گونه اطلاعات یا دلایل اخذ‌ شده به‌ موجب این معاهده را در هر گونه تحقیقات، پیگرد یا رسیدگی غیر از آن چه که در درخواست معاضدت آمده است بدون رضایت کتبی قبلی طرف درخواست‌ شونده مورد استفاده یا انتقال قرار نخواهد داد.

ماده ۱۰

اخذ دلیل

۱ـ طرف درخواست‌ شونده طبق قوانین خود و بنا به درخواست، شهادت اشخاص را اخذ یا در غیر این‌ صورت، اظهارات آن ها را دریافت خواهد نمود، یا آن ها را ملزم خواهد کرد که ادله را به‌ منظور ارسال به طرف درخواست‌ کننده تهیه و یا تسلیم نمایند.
۲ـ بنا به درخواست طرف درخواست‌ کننده، طرف های دعاوی مربوطه در طرف درخواست‌ کننده، نمایندگان قانونی آن ها و نمایندگان طرف درخواست‌ کننده می­ توانند با رعایت قوانین و رویه­ های طرف درخواست‌ شونده در رسیدگی ­ها حضور یابند.
۳ـ طرف درخواست‌ شونده به اشخاص مذکور در درخواست اجازه حضور در زمان اجرای درخواست را خواهد داد و تا آن جا که قانون آن اجازه می ­دهد، به این اشخاص اجازه خواهد داد تا از شخصی که از وی شهادت یا دلیل اخذ می­ گردد سوال طرح نمایند. در صورتی‌ که اجازه طرح مستقیم سوال صادر نگردد به اشخاص مزبور اجازه داده خواهد شد سوالات به شخصی که از وی شهادت یا دلیل اخذ می­ گردد، ارائه نمایند.
۴ـ شخصی که از وی خواسته شده به‌ موجب درخواستی براساس این ماده در طرف درخواست‌ شونده دلیل ارائه دهد، هرگاه قانون طرف درخواست‌ شونده به آن شخص اجازه دهد در موارد مشابه در دعاوی که در طرف درخواست‌ شونده آغاز می ­گردند دلیل ارائه ندهد، می ­تواند از ارائه دلیل خودداری نماید.
۵ ـ هرگاه شخصی که از وی خواسته شده به‌ موجب این ماده در طرف درخواست‌ شونده دلیل ارائه دهد ادعا نماید که به‌ موجب قوانین طرف درخواست‌ کننده حق دارد از ارائه دلیل خودداری کند طرف درخواست‌ شونده:
الف) از طرف درخواست‌ کننده خواهد خواست گواهی را در مورد وجود آن حق ارائه دهد؛ یا:
ب) با این وجود، شخص را ملزم به ارائه دلیل خواهد کرد و دلیل را جهت تعیین وجود حق مورد ادعای شخص به طرف درخواست‌ کننده ارسال خواهد نمود.
۶ ـ هرگاه طرف درخواست‌ شونده گواهی را از طرف درخواست‌ کننده در مورد وجود حق مورد ادعای شخص دریافت کند گواهی مزبور در نبود دلیل متضاد، دلیلی کافی برای وجود آن حق خواهد بود.