بهترین روش گرفتن حکم بازگشت به کار
در این مقاله آشنا میشوید با: بهترین روش گرفتن حکم بازگشت به کار، دلایل موجه اخراج کارگران، اخراج غیر قانونی کارگر. تا پایان مقاله با ما همراه باشید.
برای مشاوره در مورد بازگشت به کار، می توانید با وکیل در ارتباط باشید.
منظور از ترک کار چیست؟
ترک کار به معنای پایان قرارداد کار میان کارگر و کارفرما است و در مواردی رخ می دهد که کارگر دیگر مایل به ادامه کار نباشد. به بیان سادهتر، ترک کار زمانی رخ می دهد که بدون مطلع کردن کارفرما و سازمانی که در آن مشغول به کار هستید، یک جانبه و بدون هیچ دلیل موجه و قانونی کار خود را رها کنید.
برای مشاوره بیمه بیکاری، می توانید با وکیل کار در تماس باشید.
این کار ممکن است به دلیل مسائل شخصی، تغییر شغل، پیشنهاد شغلی جدید و عوامل دیگر باشد. لازم به ذکر است، فسخ یک طرفه قرارداد از طرف کارگر، بدون مجوز قانونی برای او پیامدهای بسیاری دارد و ممکن است دردسر ساز باشد، لذا لازم است که کارگر دارای قصد و نیت انجام این کار به صورت حقوقی باشد و قانون ترک کار را بداند.
دلایل موجه اخراج کارگران چیست؟
به طور معمول اتمام کار کارگران به این صورت است که پس از انجام کار معین یا پس از پایان مدت قراداد آنها، کارفرما قرارداد را مجددا تمدید نمیکند. اما در مواردی پیش میآید که کارفرما پیش از موعد اتمام قرارداد کار کارگر را اخراج میکند. در این حالت چنانچه کارفرما بخواهد مشمول ضمانت اجراهای قانونی اخراج غیر قانونی کارگر نشود باید مراحلی را طی کند.
ماده ۲۷ قانون کار این طور بیان میکند:« هرگاه کارگر در انجام وظایف محوله قصور کند و یا آییننامههای انضباطی کارگاه را پس از تذکرات کتبی نقض کند، کارفرما حق دارد تا با جلب موافقت شورای اسلامی کار، مطالبات، حقوق معوقه و حق سنوات کارگر را به وی پرداخت کرده و قرارداد کار را فسخ کند یا به تعبیری کارگر را اخراج کند.»
اگر کارگاه مورد نظر شورای اسلامی کار نداشت، کارفرما باید موافقت انجمن صنفی را جلب کند. سپس اگر موضوع با توافق بین کارفرما و کارگر حل نشود، موضوع به هیات تشخیص روابط کارگر و کارفرما ارجاع میشود. بازهم اگر موضوع حل نشد، این بار در هیات حل اختلاف کارگر و کارفرما موضوع طرح و نظر نهایی این هیات، ملاک تصمیمگیری خواهد بود.
در مدتی که قرار است این مراحل طی شود، کارگر کماکان به فعالیتخود در همان واحد ادامه داده و مانند سایر کارگران مشغول کار و همچنین انجام وظایف و امور محوله خواهد بود.
چنانچه دلایل کارفرما برای مراجع گفته شده موجه نبود در این صورت کارفرما حق اخراج کارگر را ندارد. در این صورت اخراج کارگر مشمول اخراج غیر قانونی میشود.
موارد اخراج غیر قانونی کارگر چیست؟
غیر از موارد گفته شده در بالا که کارفرما نتواند نظر مثبت مراجع را جهت اخراج کارگر جلب کند و همچنان از بازگشت کارگر به کار خودداری کند دلایل دیگری نیز به عنوان اخراج غیر قانونی کارگر مطرح است.
ماده ۱۵ قانون کار، به واسطه حوادث قهری یا حوادث دیگری که غیرقابل پیشبینی و پیشگیری هستند، کارگاه برای مدتی تعطیل میشود، یا بر اساس ماده ۱۶، کارگر از مرخصی بدون حقوق یا مرخصی تحصیلی تا مدت دو سال استفاده میکند یا بر اساس ماده ۱۷، کارگر برای مدتی توقیف یا حبس میشود یا بر اساس ماده ۱۹، کارگر به خدمت وظیفه سربازی اعزام میشود، در تمام این موارد، قرارداد کاری بین کارگر و کارفرما به حالت تعلیق در میآید.
سپس بعد از بازگشت کارگر به کارگاه، اگر کارفرما از پذیرش او خودداری کند، این عمل در حکم اخراج غیر قانونی کارگر است. همین طور اگر کارفرما به هر دلیلی پیش از اتمام قرارداد، کارگر را از کارگاه اخراج کند، بازهم مورد از مواردی است که اخراج کارگر غیر قانونی تلقی میشود.در این صورت کارگر میتواند دعوای بازگشت به کار تنظیم کند.
دعوای بازگشت به کار به چه صورت است؟
اگر کارگر به صورت غیر قانونی اخراج شد براساس ماده ۲۰ قانون کار، کارگر باید ظرف مدت ۳۰ روز به هیات تشخیص روابط کارگر و کارفرما مراجعه کند و درخواست بازگشت به کار را ارائه کند، هیات تشخیص کارفرما را فراخوانده و در این خصوص از وی توضیح میخواهد.
اگر اخراج کارگر بر اساس دلایل موجه و با طی مراحل قانونی باشد که کارفرما تنها مکلف به پرداخت حق و حقوق قانونی کارگر است اما اگر کارفرمایی دلیل موجهی برای اخراج کارگر نداشته باشد، در این صورت، هیات تشخیص حکم به بازگشت کارگر به محل کار خود را صادر میکند.
برای مشاوره اداره کار، میتوانید با وکیل اداره کار در تماس باشید.
اگر کارگر پس از صدور رای قطعی از بازگشت به کار امتناع کند یا تمایلی به بازگشت به محیط قبلی را نداشته باشد، در این صورت، کارفرما مکلف است از تاریخ اخراج حقوق کارگر را پرداخت کرده و به ازای هر سال سابقه کار، معادل ۴۵ روز حقوق به عنوان حق سنوات به وی پرداخت کند.
سه شرط برای اخراج کارگر توسط کارفرما
قانون کار ایران، شرایطی را برای اخراج کارگر توسط کارفرما تعیین میکند. سه شرط اصلی برای اخراج کارگر توسط کارفرما در قانون کار ایران عبارتاند از:
عدم توافق طرفین: کارفرما میتواند کارگر را اخراج کند در صورتی که بین طرفین توافقی برای ادامه همکاری وجود نداشته باشد. به عبارت دیگر، اگر کارفرما و کارگر نتوانند به توافقی در مورد شرایط کاری، حقوق و تعهدات دست یابند و روابط کاری به نحوی که ادامه آن مقدور نباشد، میتوانند به اخراج کارگر روی آورند.
عدم اجرای تعهدات کارگر: کارفرما میتواند کارگر را اخراج کند اگر کارگر به تعهدات خود در قبال کارفرما عمدی و متعمد عمل نکند. مثلا، اگر کارگر بارها و مکررا مرتکب تاخیر در حضور به محل کار شود یا از وظایف خود عمدا خارج شود، کارفرما میتواند به اخراج او روی آورد.
عدم توانایی کارگر در انجام کار: کارفرما میتواند کارگر را اخراج کند اگر کارگر به دلیل ناتوانی فیزیکی یا ذهنی نتواند وظایف خود را به درستی انجام دهد. در این صورت، کارفرما ممکن است با توجه به شرایط و بر اساس مدارک پزشکی یا نظر کارشناسان مختص، به اخراج کارگر بپردازد.
برگشت به کار بعد از اخراج
در صورتی که یک کارگر در ایران اخراج شود، قانون کار ایران برای او حق برگشت به کار را فراهم میکند. زمان و شرایط برگشت به کار بعد از اخراج ممکن است بسته به موارد خاص متفاوت باشد اما در صورت کلی، کارگر اخراج شده، در صورتی که اخراجش غیر قانونی بوده باشد، حق برگشت به کار را دارد. در صورتی که اخراج بر اساس قوانین و مقررات صورت گرفته باشد، کارگر باید به تعهدات و شرایط قرارداد کاری پیشین خود پایبند بماند.
بدون دیدگاه