دعوای فسخ قرارداد

برای اعمال حق فسخ تشریفاتی در قانون قید گردیده است و هم چنین با توافق طرفین می تواند در قرارداد لحاظ گردد. این تشریفات عبارتند از:

اخطار رفع نواقص

در برخی موارد مناسب است که صاحب حق فسخ برای جبران وضع موجودی که جزو اسباب حق فسخ طبق قرارداد است مهلت بدهد. اگر طرف دیگر قرارداد اصلاحات را ظرف مدت اعطا شده انجام ندهد کار فرما می تواند حق فسخ خود را اعمال نماید.

مهلت یا عدم مهلت قبلی

معمولا در قراردادها قید می شود که چنان چه طرف قرارداد به تعهدات خود عمل ننماید، صاحب حق فسخ می تواند با اخطار یک هفته ای قبلی و کتبی قرارداد را فسخ نماید. در برخی موارد نیز این اختیار به صاحب حق فسخ داده می شود. که فورا قرارداد را فسخ نماید.

ابلاغ حق فسخ

بدیهی است که هر نوع اعلام قراردادی از سوی یکی از طرفین به طرف دیگر باید از طرق اطمینان آوری، صورت پذیرد. نمی توان حق فسخ را به گونه ای اعلام نمود که مورد پذیرش طرف مقابل نباشد و این طریق می تواند در ماده مربوط به نحوه اخطار بدین صورت به طور مشخص درج گردد که اخطارها و اعلام ها و مکاتبات فی مابین طرفین از چه طریقی باید صورت پذیرد.

عدم امکان الزام طرف قرارداد به انجام تعهد

طبق قانون حق فسخ ناشی از تخلف شرط زمانی محقق می شود که متعهد به تعهد خود وفا نکرده و اجبار متعهد به انجام تعهد نیز امکان پذیر نباشد. بنابراین چنان چه بتوان متعهد را مجبور به ایفای تعهد نمود و متعهد اعلام نماید که می تواند تعهد را انجام دهد، صاحب حق فسخ نمی تواند قرارداد را فسخ نماید.