خیار تعذر تسلیم

خیار تعذر تسلیم در کلیه عقود

این خیار، هر چند در اصطلاح ویژه تسلیم عین معین یا عقد بیع باشد، ملاک آن در هر جا که وفای به عهد ممتنع شود، خواه در عقد بیع باشد یا سایر قراردادهای معوض و خواه تعذر مربوط به تسلیم عین معین باشد، یا دادن عین کلی و انجام دادن کار، وجود دارد و مفاد آن باید رعایت شود.

بنابراین، در هر مورد که اجرای مفاد عقد نسبت به یکی از دو عوض ممکن نباشد و عقد را نتوان بر آن مبنا باطل شناخت. طرف قرارداد حق فسخ آن را پیدا می کند خواه دلیل عدم امکان قوه قاهره باشد یا امتناع و تقصیر یا ناتوانی طرف قرارداد، مشروط به این که آگاهانه خود را در آن وضع قرار نداده باشد و عدم امکان اجرا را به تقصیر او نتوان مستند کرد.

این قاعده در پاره ای از موارد با ویژگی ها و احکام خاصی رو به رو است، که باید مورد توجه قرار گیرد: چنان چه که تلف مبیع پیش از قبض (ماده 387 قانون مدنی) و تلف مورد اجاره در خلال مدت (ماده 496 قانون مدنی) و عیب رفع نشدنی عین مستاجره (ماده 481 قانون مدنی) از جمله آنها است. این موارد، در واقع از فروع بطلان و انفساخ قرارداد است و زیر عنوان این خیار، به معنی عام و پیشنهاد شده خود در نمی آید.

خیار تعذر تسلیم در قانون

قانون مدنی در ماده ۳۶۹، اقدام به تعیین ده نوع خیار نموده است که در میان آنها نامی از خیار تعذر تسلیم دیده نمی شود درحالی که این خیار در فقه ما توسط شرع و فقها مورد تصریح و تاکید واقع شده است.

اما اگرچه صریحا در ماده ۳۶۹ قانون مدنی این خیار ذکر نشده است اما با توجه به اینکه قانون مدنی ما نیز از فقه سرچشمه می گیرد به طور غیر مستقیم به این خیار اشاره شده است.

در این مورد به ماده ۲۴۰ قانون مدنی می توان اشاره نمود.

پیشنهاد ما به شما قبل از هر اقدام حقوقی یا کیفری، مشاوره رایگان با وکلای پایه یک دادگستری است که تا قبل از گرفتار شدن در دام حقوقی یا کیفری، بتوانید راه حل مناسبی را پیدا کنید. بهترین گزینه برای مشاوره حقوقی وکیل آنلاین است.