دعوای طاری

دعوای ورود ثالث

دعوایی است که شخص ثالث بر علیه خواهان با خوانده دعوای اصلی، یا هر دوی آنها، اقامه می نماید.

دعوای ورود ثالث خود بر دو دسته تقسیم می شود:

الف) دعوای وارد ثالث اصلی: در این دعوا ثالث برای خود مستقلا حقی قائل است. برای مثال الف، دعوایی را به خواسته مطالبه یک دستگاه خودرو از بابت تحویل مبیع بر علیه ب اقامه کرده است، و ج، با اطلاع از جریان چنین دعوایی با اعتقاد بر اینکه خودرو مال اوست و به طور امانی در ید ب، بوده است، دعوای ورود ثالث با خواسته تحویل خودرو از بابت استرداد مال امانی را اقامه نموده و وارد دعوا می شود.

برای مشاوره با وکیل تهران، می توانید، با وکیل آنلاین در تماس باشید.

ب) دعوای وارد ثالث تبعی: در این نوع دعوا وارد ثالث برای خود مستقلا حقی قائل نیست. بلکه خود را در محق شدن یکی از اصحاب دعوا ذینفع می داند. مثال: شخص الف، حق ارتفاقی را از شخص ب، که موضوع آن حق عبور و مرور از ملک وی می باشد به موجب قرارداد دریافت کرده است.

(ارتفاق قراردادی) شخص ج، با اعتقاد بر مالکیت بر ملک متصرفی ب، (ارتفاق دهنده) دعوای خلع ید از ملک را بر علیه وی اقامه می نماید. الف، متوجه این مساله است که اگر ج، در این دعوی پیروز شود و ملک را از چنگ ب، در آورد، به تبع آن، حق ارتفاق وی نیز منتفی است. به همین دلیل برای قوی کردن کفه ترازو به نفع ب، به تبع او وارد دعوا می شود و ادله و دفاعیاتی را ارائه می دهد.

برای اطلاع بیشتر در مورد دعوای ورود ثالث به لینک مربوطه مراجعه نمایید.

دعوای جلب ثالث

دعوایی است که خواهان با خوانده دعوای اصلی بر علیه شخص ثالث اقامه می نمایند. در دعوای جلب ثالث به خواهان دعوای جلب «جالب ثالث» و به خوانده دعوای جلب «مجلوب ثالث» گفته می شود. برای مثال: الف، با ادعای مالکیت بر ملکی، دعوایی به خواسته اعلام مالکیت و خلع ید از اعیانی، بر علیه ب، که متصرف ملک است اقامه می نماید. ب، نیز در اولین جلسه دادرسی دادخواستی با عنوان جلب ثالث تقدیم دادگاه نموده و ج، را که ملک را به او فروخته است به دادرسی جلب می نماید تا پاسخ دعوا را بدهد.

در این دعوا الف، «خواهان دعوای اصلی»، با خوانده دعوای اصلی و در عین حال خواهان دعوای جلب ثالث است و ج، نیز خوانده دعوای جلب ثالث، است.

برای اطلاع بیشتر در مورد دعوای جلب ثالث به لینک مربوطه مراجعه نمایید.